گاهی اوقات یک دلنوشته می تواند حتی مفیدتر و کاربردی تر از یک مقاله علمی باشد.گاهی مغزی که در آن دلنوشته است راه حل می دهد و مخاطبانش را به فکر وا میدارد. دل نوشته زیر که با زبان ساده و نثر شکسته نوشته شده است علاوه بر این که توصیه ها و راهنمایی هایی برای زوج های جوان دارد، برای آنها که زندگیشان را پایان یافته میبینند هم راهی را نشان داده است. راه حلی که بدیع است و شاید بتواند بسیاری از مشکلات را حل کند. ایده ای زیبا که صد البته باید کارشناسی بیشتری روی آن صورت گیرد و نظرات شما هم میتواند به پخته تر شدن این راه حل کمک کند. ایده ای برای جلوگیری از جدایی.برای جلوگیری از فروپاشی یک خانواده و برای سوق دادن یک زندگی ظاهرا شکست خورده به سمت ساخته شدن مجدد بنای آن.

توی این دوره و زمونه یِ هزار رنگ که اعتماد کردن به آدم ها به این راحتی ها هم نیست؛ خیلی از خانوم ها فکر میکنن که با بالا بردن مبلغ مهریه می تونن از مهم ترین تصمیم زندگی شون یعنی ازدواج محافظت کنن، منم با اینکه خانوم ها مهریه رو سنگین بگیرند موافقم اما به شرطه ها و شروطه ها ، می پرسید به چه شرط و شروطی؟ عرض میکنم خدمتتون.

من میگم ، باید مهریه رو یه جوری سنگین بگیرَن که واقعا ضمانتی بشه برایِ حفظ زندگی ، روش های قبلی که دخترخانما اتخاذ کرده بودند متاسفانه جواب نداده ، ولی من به فکر یه راه حل تازه افتادم که انشاالله جواب میده ، دختر خانم ها بیائید از امروز مهریه ها رو سنگین بگیرید اما نه سنگین مادی که سنگین معنوی ، یه جوری که به برکت اون ، معنویت زندگی هاتون استوار وپا برجا بمونه . شاید بد نباشه اگه مهریه هاتون رو سوای سکه و مال و منال (مهم نیست چند تا سکه باشه) چهارده بارپیاده روی در اربعین حسینی از نجف تا کربلا قرار بدید اونهم بشرطِ همراهیِ زوج در کنار زوجه باشه ، تا به برکت حسینِ زهرا ، زندگی هاتون خوش و عاقبتتون ختم بخیر بشه. امیدوارم این بشه رسمِ زمونه ی ما و برای نسلِ بعدی، یه ارثیه معنوی خوب بجا بذاریم.آمین